Laten

Niet willen, niet willen hebben,

niet willen gebruiken,
niet willen veranderen,
niet willen betwisten,
niet iets willen zijn,
je niet verzetten.

Laten is niet opvullen,
geen taak op je nemen,
niet iets voor een ander oplossen,
al dringt die nog zo aan,
de ander zijn anders zijn,
zijn eigendom, zijn problemen,
zijn verdriet en onvermogen gunnen.

Laten is geduld,
je niet iets toe willen eigenen
wat niet van jou is,
wetend dat al je behoeften
vervuld zullen worden
dat je verlangen verlangend mag zijn
zo lang als dat nodig is.

Laten is met lege handen durven staan
de leegte aankijken,
ontspannen,
alleen maar zijn met wat er is
zowel in als buiten jezelf,
vertrouwend op de juistheid
en het bestaansrecht ervan.

Laten is actief en alert aanwezig zijn bij wat zich aandient
zonder in te grijpen, op je handen zitten,
het ongemak verdragen van niet doen
en zo steeds meer te groeien naar een wellustig genieten,
de ruimte voelend tussen uit- en inademing,
eb en vloed,
luisterend naar het veranderde tij.

Laten is voldoening voelen
na gedane arbeid
in de leegte ruimte laten ontstaan
voor nieuwe Inspiratie.

Uit het boek
 “Het Geluk Van Hooggevoeligheid”
van Marianne Beuken