Welkom op mijn nieuwe web-log waar ik af en toe iets schrijf over de dagelijkse dingen.
Hobby's, vakanties enz. Het web-log heeft een Indiaas tintje.
Dat komt omdat wij vele jaren in de wintermaanden in Goa(India) verblijven.
We begonnen met twee weken, vervolgens drie,
twee maanden en langzamerhand werden
het vijf maanden.
Herman ging vorig jaar eerst en ik zou 2,5 maand later
daar ook naartoe gaan om met de feestdagen 2013
weer samen te zijn.
Helaas is het allemaal anders gegaan.
Na 2,5 week in Goa is Herman
daar overleden.
Ik heb de draad weer opgepakt,
schrijf af en toe iets op dit weblog,
maar toch veel minder dan voorheen.



donderdag 4 april 2013

Soms




Ogen die teveel hebben gezien.
Gedachten die veel moeten verwerken.
De oplossing is altijd lachen en sterk zijn.
Wat je meemaakt neemt een plekje in in je gedachten.
Maar het litteken zal er altijd blijven staan.
Soms gebeuren er van die dingen
die je totaal niet verwacht.
Die soms je hart breken
en vergeten hoe je lacht.
En toch zijn dat de dingen
die je sterker maken dan je ooit was.

maandag 1 april 2013

1 April

Deze keer geen 1 april grap, het is de naakte waarheid. Sinds vanmorgen vroeg zijn we al weer een week in Nederland. De vlucht ging prima. Bijna de hele vlucht geslapen of gedoezeld en dan schiet het lekker op.We kwamen een uur eerder aan dan gepland was waardoor onze meiden iets te laat waren en we elkaar in Brussel al kwijt waren voor we elkaar gezien hadden. Maar lang leve de mobiele telefoon.
Even over en weer bellen en tegen acht uur zaten we in de auto, op naar Bergen op Zoom. Daar een lekker Hollands bakkie koffie, zalige witte broodjes met leverworst speciaal voor Herman en voor mij op speciaal verzoek met ham. Nog een lekkere kop soep a la Jetje er achteraan.Tussendoor verhalen vertellen over en weer.
Rond half 11 zijn we in de auto gestapt richting Den Helder. Het zonnetje scheen, dus zag alles er buiten vrolijk uit maar eerder hadden we al gevoeld dat het bitter koud was. Moet maar weer wennen.
Eenmaal thuis snel de nodige boodschappen gedaan zodat we de eerste paar dagen konden overleven.
Daarna de koffers uitgepakt. Wat heeft een mens toch altijd een bende, de bult wasgoed groeide gestaag, de kasten vulden zich en uiteindelijk alle koffers leeg.
Dinsdag meteen naar Raymond en Anita en....Lieke natuurlijk. We hebben haar uit school gehaald. Ze wist wel dat we zouden komen eten, maar niet dat we bij school zouden staan. Bij haar thuis even een paar knuffels ingehaald en dikke kussen en toen de kadootjes bekeken. Lekker boeven met opa. We hadden heel wat in te halen. 's Avonds hutspot en boerenkool gegeten. Een keuze menu dus en dat was weer als vanouds heerlijk. Na de zoveelste paracetamol vond ik het welletjes worden en zijn we naar huis gegaan. in het vliegtuig kreeg ik al wat keelpijn en dat werd alleen maar erger.
Nu, na een week is het nog niet over. Het schijnt een hardnekkig virus te zijn en dat heeft zich ook in het vliegtuig verschanst zeker. Nou ja, gaat ook weer over. We zijn allebei erg lui vinden we zelf en slapen nogal eens in de stoel. Soms 's morgens vroeg op, koffie en dan weer terug in bed en dan ga ik weer een paar uur.
Lekker aan toegeven, we moeten niets. Straks wel even een paar boodschappen doen, even naar buiten daar kun je ook wel eens van opknappen.
Over vroeg op gesproken. In Goa overkwam me dat nog wel eens. Dan zat ik voor zes uur al buiten. Nog helemaal donker en je hoorde dan niets anders dan een koor aan vogels. Die hoorde je alleen 's morgens en 's avonds tijdens de schemering. Prachtig.
en daar mag je dan van genieten in je ponnetje.
Luister maar even mee:

Dat zijn allemaal van die dingen die je mist. De temperatuur, alhoewel die de laatste dagen wel een beetje erg hoog waren, zo rond de 38, 39 en in Delhi iets koeler, 33 graden. Nooit voor de kast staan prakkiseren wat we nu weer aan moeten, korte mouw, lange mouw. Zomaar op de scooter stappen zonder je af te vragen of een regenjas mee moet. Zomaar even hier en daar op een terrasje neer vallen, biertje, frisje. Boodschappen doen, thuis even lunchen of ergens onderweg. Ook wel eens naar het strand, maar niet meer zo vaak en lang als andere jaren. Het bakken in de zon of onder de parasol hebben we een beetje gehad. Bruin worden we evengoed wel.
Volgend jaar toch maar weer naar Goa. Hoe lang en zus en zo dat horen jullie nog.Wel naar een ander appartement, beetje....beetje???? groter, lichter, ruimer en een ballroom keuken voor Herman. Kamer, eetkamer, keuken, enorme slaapkamer met badkamer en een aparte toilet met douche. Balkon voor en op zij. Waar we nu zaten was prima voor een paar weken maar drie maanden werd toch wat krapjes en somber. Verhuizen zijn we gewend ondertussen. Onze spullen zijn al opgeslagen bij de nieuwe huisbaas.
Zo ziet het er van buiten uit.
Een akelig witte, glimmende marmeren vloer, dus dat vergt enig onderhoud. Ach, hebben we weer wat te doen. De ramen zijn niet, zoals bij velen, van matglas, maar je kunt er doorheen kijken. Dat geeft ruimte. Wel tralies er voor, maar dat heeft iedereen. Schijnt nodig te zijn........

We gaan nu maar weer eens over tot de orde van de dag. Morgen Lieke van school halen, samen lunchen en weer terug naar school en na schooltijd lekker tutten met elkaar.
Daarna wordt het zoetjes aan tijd om het camping gebeuren weer op te starten. De koffers de kelder in en de camping doos terug naar boven. Het zou na volgende week beter weer worden, dus lonkt dat ook wel weer. Eens kijken of iedereen weer een beetje netjes uit de winterslaap is gekomen. Of de muizen zich hebben gedragen deze keer. Ze mogen gerust binnen komen, als ze maar niet overal aan gaan zitten knagen. Spannend altijd weer. Water aansluiten, check......geen lek, zou ook fijn zijn, kacheltje aan ramen en deuren open, de warmte er in en evt. vocht er uit. De elektrische dekens op bed. Nou, dan kunnen wij er voorlopig weer even tegen. Lekker tuintje optutten. Als we maar lekker buiten kunnen.
En natuurlijk de kralen wereld weer een beetje op starten. er is nog het e.e.a. onderweg. Als alles netjes gesorteerd in de bakken zit, kan ik weer zien wat ik maken kan.
Fijne tweede Paasdag allemaal en tot een volgende ronde.