Welkom op mijn nieuwe web-log waar ik af en toe iets schrijf over de dagelijkse dingen.
Hobby's, vakanties enz. Het web-log heeft een Indiaas tintje.
Dat komt omdat wij vele jaren in de wintermaanden in Goa(India) verblijven.
We begonnen met twee weken, vervolgens drie,
twee maanden en langzamerhand werden
het vijf maanden.
Herman ging vorig jaar eerst en ik zou 2,5 maand later
daar ook naartoe gaan om met de feestdagen 2013
weer samen te zijn.
Helaas is het allemaal anders gegaan.
Na 2,5 week in Goa is Herman
daar overleden.
Ik heb de draad weer opgepakt,
schrijf af en toe iets op dit weblog,
maar toch veel minder dan voorheen.



woensdag 20 juni 2012

Hier ben ik weer

Is me dat even lang geleden!!
Nou, ga er dan maar even voor zitten dan zal ik proberen een maand bij te praten.
Niet dat ik alles vertel, maar zo globaal een beetje.
We zijn heel vaak op de camping te vinden.
Tussendoor eens een paar dagen naar huis en wat in de kralen rommelen en jaaaaa op Lieke passen. Zo ook twee weken geleden. Ik heb haar om half 8 gehaald, dus we hadden een heerlijke lange dag voor de boeg.

 Eerst met al het speelgoed gespeeld, spelletje gedaan, geknutseld, muziek gemaakt en natuurlijk boodschappen doen. Om half 1 een broodje gegeten. Toen ik vroeg of ze nog een tukkie wilde doen was het antwoord: "Ja, met jou!" Zo gezegd, zo gedaan, samen in het bed. Ineens zat ze weer rechtop. "Verhaaltje vergeten! Maar ik ga jou een verhaaltje vertellen hoor oma!" Omdat ik haar altijd een verhaaltje vertel over Koetje Boeh (dat verzin ik ter plaatse en gaat altijd over een meisje en als het verhaal bijna afgelopen is, dan zegt ze: "Dat ben ik, dat is Lieke!". Zo leuk. Dus nu wilde ze het zelf doen. En het begon zo: "Koetje Boeh zei: "waar gaat dat meisje naartoe? Dat meisje gaat naar haar oma toe." "Lekker slapen oma!" Lieke met haar tukketut en ik kreeg muizemuis om mee te knuffelen. En binnen een paar minuten sliep ze en ik vrij snel daarna ook. Heerlijk, armen om elkaar heen. Dat zijn toch van die momenten, die moet je inlijsten. Na het tukkie weer spelen en kwam haar papa haar weer halen.

Tegels er uit en opnieuw gelegd.
Verder met de pergola,
een afdakje bij het raam van de aanbouw plaatsen
en een raam naast de aanbouw zodat het tocht hoekje dicht is.
Ondertussen trekt het koolmeesje zich niets van al dat gedoe om zich heen en legt 5 eitjes in het nest kastje.
Na 2 weken zijn ze uitgevlogen.
Nu maar hopen op een tweede nestje.
Dit is een soort klus jaar geworden. Het terras is opnieuw gelegd want alle tegels lagen schots en scheef. Herman wilde het zelf proberen en het is gelukt. Het ligt er weer strak bij. Ook achter de caravan liggen twee rijen tegels en is nieuw gras ingezaaid.
Volgende klus: Groter raam in de slaapkamer.
Wat een zee van licht ineens.

Wat er in zat en wat er nu in zit.
Dit is dan het uitzicht vanaf ons bed.
Niet verkeerd toch?

In de aanbouw die we nu maar serre gaan noemen want het wordt ook daar steeds mooier en gezelliger, hangen nu overgordijnen voor het achter raam.
Dat staat netjes en is prettig als er eens logé's komen en 
daar slapen, dan kan alles dicht.
En zo zijn we maar bezig. Alles wordt steeds mooier en daarom willen we ook graag zo vaak en lang mogelijk daar zijn. Soms doen we gewoon een dag lekker niets en liggen dan gestrekt op de stoel van de zon te genieten en brengen de dag
in gepaste luiheid door.

De laatste tijd zit ik ook vaak te breien.



Breien??? Ja, breien. Ik heb het weer eens opgepakt en vind het heerlijk om wat op de pen te hebben. Gewoon stil zitten voor de tv en kijken naar....ja waar naar eigenlijk dat gaat niet.
Onrustige benen, kennen jullie dat? Er zijn heel veel mensen die daar last van hebben en er weinig tot niets aan te doen is. Ik heb dan wel medicijnen maar de bijwerkingen zijn niet fijn dus probeer het zonder.
Door 's avonds te gaan zitten breinen
gaat het eigenlijk heel goed.
Soms, als ik even niet snel in slaap val dan begint het weer, maar dan lig ik op de vloer en lig ik wat gymnastische capriolen uit te halen en dan met een beetje geluk en een slaap tablet extra
kom ik de nacht wel door.

Jammer dat de breinaalden niet mee mogen in het vliegtuig want als we straks weer naar Goa vliegen en in heb pech, dan heb ik "jubel benen" van het begin tot het eind en dan is
zo'n vlucht best nog lang.
Nou ja, wie dan weer leeft die dan weer zorgt.
Ook buiten komen steeds meer planten te staan. Sommige krijgen we, andere haal ik van de afval berg waar iedereen alles op kiept wat niet in zijn/haar tuin meer mag staan.
Dus af en toe eens gewapend met schep en emmer en dan staat het zomaar weer bij ons in de tuin.
Ik ben niet de enige hoor, velen gaan met een volle emmer heen maar af en toe komen ze weer met een volle emmer terug,
 met andere dingen.
Als we er volgende week weer zijn haal ik bij het tuincentrum nog wat snelle klimmers die dan om de palen van pergola moeten groeien zodat het allemaal wat knusser wordt.
Het is vrij ruw hout (weet ik zeker want de splinters zaten diep toen ik even moest helpen.....) dus die planten hebben wel houvast.
Hopelijk is het zonnescherm dan ook klaar en gaat het groene gevaarte ook weg.
Foto's volgen dan wel weer. 
Helaas is de internet verbinding op de camping niet optimaal dus is het bijhouden van het weblog ook niet altijd makkelijk. Op Facebook lukt het wel, maar Hyves is ook moeilijker.



Dit weekend blijven in Den Helder want hier is het
Historisch Weekend.
Twee dagen lang is er van alles te doen en ook een braderie
en ja, daar wil ik dan wel even bij zijn natuurlijk.
Het is altijd een leuk festijn, heel druk
en met een beetje geluk is het goed weer.
Meer weten? Klik dan HIER
Begin volgende week vertrekken we weer naar ons landgoed
in Steinwoche am Rhein zoals wij dat noemen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten