Welkom op mijn nieuwe web-log waar ik af en toe iets schrijf over de dagelijkse dingen.
Hobby's, vakanties enz. Het web-log heeft een Indiaas tintje.
Dat komt omdat wij vele jaren in de wintermaanden in Goa(India) verblijven.
We begonnen met twee weken, vervolgens drie,
twee maanden en langzamerhand werden
het vijf maanden.
Herman ging vorig jaar eerst en ik zou 2,5 maand later
daar ook naartoe gaan om met de feestdagen 2013
weer samen te zijn.
Helaas is het allemaal anders gegaan.
Na 2,5 week in Goa is Herman
daar overleden.
Ik heb de draad weer opgepakt,
schrijf af en toe iets op dit weblog,
maar toch veel minder dan voorheen.



dinsdag 28 februari 2012

Vroeger.....

Geboren tussen 1920 en 1980??
Wij waren de sterken!!

Nu....40...50...60...70 jaar...en meer...
In de eerste plaats hebben wij een geboorte overleefd met moeders die rookten en of dronken gedurende hun zwangerschap.
Zij namen aspirines, aten vinaigrettesaus, mayonaise en desserten en zij werden niet getest op suikerziekte of cholesterol.
En na dat trauma werden wij op onze buik te slapen gelegd in kinderbedden geverfd met mooie blinkende loodverf.

Er waren geen kindersloten op de deuren en als wij met de fiets reden hadden wij basketbalpetten op en geen helmen.
En als baby of kind reden wij mee in auto’s zonder gordels, noch kinderstoelen of opblaasbare kussens.

In de bak van een vrachtwagen zitten op een zonnige dag was altijd een belevenis en iets speciaal.
Wij dronken putwater of water van de kraan
en geen water uit de fles.

Wij aten taartjes, wit brood, echte boter en spek met eieren. Wij dronken warme chocolade met echter suiker erin.
En hadden geen last van obesitas.
WAAROM ?

Omdat wij steeds buiten speelden. Daarom !!
Wij verlieten de woning ’s morgens vroeg om heel de dag te spelen in de frisse lucht en dit op voorwaarde
dat we ‘s avonds bij donkerte thuis waren.
.
Wij hadden uren nodig om onze skateborden zelf te maken en daalden met deze planken hellingen af zonder eraan te denken dat wij geen remmen hadden. Nadat wij zo een paar keren de bosjes in waren gesukkeld leerden wij dat probleem oplossen.
Wij hadden geen Playstations, Nintendos, X-box, iPod enz. Er waren geen videospelen, geen 150 tv kanalen, geen videofilms of Dvd’s geen stereoketens, geen computers of internet.
WIJ HADDEN VRIENDEN
en wij gingen buiten om met hen te spelen.

Wij vielen uit bomen, sneden ons, braken af en toe een bot of een tand, gingen appels, peren en rapen plukken en er waren daar geen gerechtelijke vervolgingen voor om iemand daarvoor de schuld te geven. Als we gepakt werden kregen we een pak slaag en thuis hielden wij wijselijk onze mond.

Wij kregen voor onze 10° verjaardag loodjesgeweren, speelden met stokken, tennisballen, voetballen en ondanks dat men ons vertelde dat wij ons zicht konden verliezen of ons kwetsen met die dingen hebben wij dat allemaal overleefd.
Wij reden of gingen tot aan de woning van een vriend en klopten aan of gingen eenvoudig weg binnen en wij waren van harte welkom en schoven mee aan tafel voor het middagmaal.
Het idee dat onze ouders ons uit de gevangenis dienden te halen was absurd. Zij waren Met en Voor de wet en Met de leraren.
.
Deze generaties hebben enkele van de beste risiconemers, denkers en uitvinders van alle tijden en van heel de wereld voortgebracht.
Deze 50 jaren waren een explosie van
nieuwigheden en nieuwe ideeën.
Wij hadden de vrijheid om te proberen, de schrik voor het falen, het succes en de verantwoordelijkheid die er mee gepaard ging en wij hebben geleerd om dat te beheersen en om daar mee om te gaan.
Als u een van hen bent PROFICIAT ;
Misschien wilt u dit delen met anderen die het geluk hebben gehad groot te worden voordat de advocaten en politici alles kwamen regelen en reglementeren.


Wat was het leven mooi, simpel en helder. Soms wat ruw maar klaar en duidelijk met regels en wat waren we gelukkig !!!! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten