Nu, 3 maanden na het overlijden van Herman, is het zo ver.
De tickets liggen klaar, visum, internationaal rijbewijs enz.
Ja, ik ga naar Goa.
Vrijwel meteen zei ik al dat ik dat zou willen, dat gevoel bleef en werd steeds sterker.
Niet meer twijfelen, ticket geboekt en alles in orde maken.
Over ruim twee weken vertrek ik en blijf daar tot half maart.
Er zijn nog zoveel dingen die ik nog een keer wil doen.
Naar de eigenaar van het appartement.
Deze mensen hebben zoveel voor me gedaan.
Fijn om met elkaar nog even te praten.
De politieagente die destijds daar aanwezig was wil ook nog even kennis maken.
Onze vrienden, die daar zoveel voor me gedaan hebben,
bezoeken en met elkaar even bijpraten.
We zullen zeker met elkaar een borreltje op Herman nemen.
En dan gewoon voor mezelf proberen het "af te sluiten" het is een cliché uitdrukking maar toch zal het zo zijn.
Deze keer ga ik in een hotel.
Het hotel waar we 15 jaar geleden zijn begonnen.
Daar wil ik heen om de jaren Goa af te sluiten.
Ook daar zitten vrienden van me en die hebben een kamer geregeld, de scooter staat straks klaar.
Fijn dat ze dat voor me hebben gedaan.
Het zijn drie drukke maanden geweest waarin de agenda zich dagelijks vulde met dingen die gedaan moesten worden. Bezoekjes, telefoontjes.
De koffer met spullen van Herman die ze maar niet wilden of konden versturen.
Deze kwam uiteindelijk na 2,5 maand binnen.
Weer even diep ademhalen en leeg maken.
Daarna een stevige wandeling gemaakt, het hoofd weer leeg.
Niets kon doorgestreept worden, niets werd direct geregeld.
Steeds maar weer overal achteraan bellen en mailen.
Nu lijkt het er op dat alles bijna in orde is en kan ik een beetje rust in mijn hoofd krijgen en me voorbereiden op een maand vakantie.
In Goa zullen er zeker emotionele momenten zijn,
en dat mag ook
Maar ik wil vooral ook gaan genieten, ook al is het nu anders.
Ik zal hier af en toe even van me laten horen
hoe het allemaal gaat.
De tickets liggen klaar, visum, internationaal rijbewijs enz.
Ja, ik ga naar Goa.
Vrijwel meteen zei ik al dat ik dat zou willen, dat gevoel bleef en werd steeds sterker.
Niet meer twijfelen, ticket geboekt en alles in orde maken.
Over ruim twee weken vertrek ik en blijf daar tot half maart.
Er zijn nog zoveel dingen die ik nog een keer wil doen.
Naar de eigenaar van het appartement.
Deze mensen hebben zoveel voor me gedaan.
Fijn om met elkaar nog even te praten.
De politieagente die destijds daar aanwezig was wil ook nog even kennis maken.
Onze vrienden, die daar zoveel voor me gedaan hebben,
bezoeken en met elkaar even bijpraten.
We zullen zeker met elkaar een borreltje op Herman nemen.
En dan gewoon voor mezelf proberen het "af te sluiten" het is een cliché uitdrukking maar toch zal het zo zijn.
Deze keer ga ik in een hotel.
Het hotel waar we 15 jaar geleden zijn begonnen.
Daar wil ik heen om de jaren Goa af te sluiten.
Ook daar zitten vrienden van me en die hebben een kamer geregeld, de scooter staat straks klaar.
Fijn dat ze dat voor me hebben gedaan.
Het zijn drie drukke maanden geweest waarin de agenda zich dagelijks vulde met dingen die gedaan moesten worden. Bezoekjes, telefoontjes.
De koffer met spullen van Herman die ze maar niet wilden of konden versturen.
Deze kwam uiteindelijk na 2,5 maand binnen.
Weer even diep ademhalen en leeg maken.
Daarna een stevige wandeling gemaakt, het hoofd weer leeg.
Niets kon doorgestreept worden, niets werd direct geregeld.
Steeds maar weer overal achteraan bellen en mailen.
Nu lijkt het er op dat alles bijna in orde is en kan ik een beetje rust in mijn hoofd krijgen en me voorbereiden op een maand vakantie.
In Goa zullen er zeker emotionele momenten zijn,
en dat mag ook
Maar ik wil vooral ook gaan genieten, ook al is het nu anders.
Ik zal hier af en toe even van me laten horen
hoe het allemaal gaat.
.png)
