Versierde koe en bbq

Goedemorgen Nederland.
Ja, dat kan ik wel zeggen, jullie liggen nog heerlijk 

op één oor en ik zit al een half uur buiten.
Het is nu kwart voor zeven en nog heerlijk koel.
De afgelopen dagen eigenlijk weinig speciaals gedaan.
We hebben wel een tripje geboekt en dat gaat
morgen gebeuren.
We gaan met zijn vieren naar Hampi.
niet, zoals anders, met de trein,
maar met de taxi.
We blijven daar drie nachten in een hotel

zodat we twee dagen hebben om alles rustig

te bekijken.

De reis erheen duurt incl. de stops ongeveer acht uur,

 twee dagen zijn we al kwijt aan reizen.

Onderweg zal weer genoeg te zien zijn,

dus vervelen we ons vast niet.

Deze mooi uitgedoste koe kwam langs toen

we ergens zaten te lunchen.
Stiekem even een plaatje geschoten.

Er loopt altijd een man bij, die geld ophaalt.
vooral de locals geven er geld aan.
Zal wel iets heiligs zijn.
Hij liep even weg om ergens geld te halen

maar zag dat ik een foto maakte dus kwam als

een speer naar me toe.

De ellende is, dat ik geen woord Hindi spreek

en hij geen Engels, dus begreep ik hem gewoon niet......

Gisteravond ging de bbq aan op het dakterras
van onze vrienden. Een succes!

Kip, karbonades, saté, eiersalade,  enz. enz.
Het was allemaal heerlijk.
Meer dan voldoende goud gele rakkers
en de dames hadden zichzelf eens verwend
met een zalige witte wijn.

Maar goed dat we twee flessen gekocht hadden.....

Vers fruit toe.
Voor herhaling vatbaar.

Vandaag de een beetje huishoudelijk werk.
Zoals moppen etc. dan laten we het netjes

achter morgen en vinden het donderdag weer netjes terug.
Dan de tas en koffertje pakken.
Over een paar dagen komt er verslag weer op de site.

Mooi uitzicht vanaf het dakterras

Praatjes en plaatjes

Eigenlijk is er niet veel te vertellen.

We leven zo ons dagelijkse leven,

net als thuis ongeveer, maar dan 35 graden warmer.

's Morgens beginnen we met de wereld op schoot,

oftewel de laptop aan, kranten lezen,

Facebook even na struinen en dan enorm genieten,

zoals eergisteren toen er foto's van Lieke op stonden.
Op de ijsbaan, zo leuk!
Daar kunnen we weer mee pronken.
Daarna een ontbijtje, beetje breien of lezen

of op de scooter naar het dorp, boodschapje doen,

wat drinken hier of daar.

Dan naar het strand om wat te lunchen, soms een 

wandeling maken en verder niets.

En voor je er erg in hebt is er weer een dag voorbij.

Een Lamani vrouw.
Komt uit de deelstaat Karnataka
Ze noemen ze ook wel de gipsy's.
Hele gezinnen, families trekken voor de winter
naar Goa om aan het strand te helpen in de strandtent,
te masseren en spullen te verkopen.
Ze wonen in het grensgebied tussen Goa en Karnataka.

Zaterdag avond zijn we met z'n vieren naar de nachtmarkt

geweest in Arporra.

De kleine zeg maar.

We waren er al een paar jaar niet geweest,

dus moet het weer even nieuw zijn.

Maar ja, zoals altijd, nog steeds dezelfde spullen die

ze te koop aanbieden.
Of je in Anjuna bent of langs de kraampjes in het dorp loopt,

overal dezelfde dingen.

Niets gekocht, maar wel wat foto's gemaakt

en wat gegeten en gedronken.

Voor meer foto's klik HIER

Zomaar wat

Na een nacht en een dag van algehele malaise
is het nu even tijd voor een stukje op de site.
Maag en darmen weer helemaal in orde.
Gisteren voorzichtig begonnen met eten
en alles blijft waar het hoort.
We zijn gisteren even naar Panjim geweest.
Daar was een tentoonstelling/markt/fair, noem het wat

van handwerk uit allerlei delen van India.
Deze keer ieder op zijn eigen scooter

dus voor de brug de helm op
(dat is verplicht als je de snelweg op gaat).
Het ging prima, zelf rijden is toch wel even anders
dan achterop zitten.
Dat doe ik altijd als we naar Panjim gaan.
Dan parkeer ik mijn scooter ergens en
spring dan bij Herman achterop.
Nu maar weer eens zelf doen.
Het verkeer goed "lezen", beetje brutaal zijn
en vooral je plaats bepalen.
De fair was best groot deze keer, maar net zoals
in Nederland, heel veel dezelfde dingen en vooral
heel veel sieraden.
Niets gekocht maar wel om foto's van te maken
en thuis proberen na te maken.

Gistermiddag even kunnen skypen met Raymond, Anita en Lieke.
Heerlijk om ze allemaal weer even te zien en te horen.
Want eerlijk is eerlijk, we missen we wel hoor.
Thuis zien we elkaar ook niet zo heel vaak, maar
alleen het idee dat je er heen kunt als de behoefte er is.
We bellen wekelijks wel even en ook met Jet en Diaan,
Lieke krijgt iedere week een kaart met een verhaaltje er op
en van de week ga ik haar mailen.
Dit was het voor nu even.
Zo meteen even op de scooter naar het dorp.
Terrasje doen, daarna boodschappen en dan??
We zien wel weer.

Meer foto's klik Hier

Scooteren

Gisteren zijn we met zijn vieren een dagje
op de scooter weg geweest.
Van hier uit eerst naar Nerul om te tanken

en vervolgens naar Betim.
Onder de brug door richting Pomburpa.

Daar met de ferry over naar Chorao Island.

Eigenlijk een schiereiland.

Meteen naar het lokale "kroegje"
om wat te drinken en de billen tot rust

te laten komen.

Even het vocht gehalte op peil brengen

Noordelijk gereden naar Mayem Lake.

Dat was jaren geleden echt een toeristisch iets 

maar daar is nu weinig meer van over.

Geen kraampjes langs de weg geen bussen vol toeristen.

Totaal niets. Maar wel een restaurant waar we

zalig hebben gegeten.

Mayem Lake

Vervolgens naar Bicholim en daar binnendoor

naar Tivim en Mapsa.
Het is heerlijk om door allerlei dorpjes te rijden
er is van alles te zien en je zou overal wel
een foto van willen maken, maar dan
kom je nooit meer thuis.

Eindbestemming de ijssalon in Calangute.

70 kilometer op de teller dus het was een flinke rit.

Het mooie groen van de rijstvelden

Over het weer hier is eigenlijk weinig spannends te vertellen.
Iedere dag zo rond de 33 graden.
Gisteren was het volgens de krant 31 graden en meteen
zijn alle Goanezen aan het klagen dat het "cold" is.
Wij zitten in ons bijna blootje tot bedtijd buiten
en zij laten zich alleen zien met vest en muts.......
Maar, als het morgen 33 graden is, dan is het in hun
ogen meteen weer "hot".
Dat gaan wij gewoon nooit begrijpen
en dat hoeft ook niet.

Deze dames maken zich nergens druk over.
Liggen gewoon op straat.
Heilig en veilig.
het verkeer gaat er keurig langs.
No problem!!

Dat was het voor nu weer even.
Vandaag een Lady's day.
De dames gaan naar Calangute om te shoppen.

Feest

Onze huiseigenaar was vandaag 50 jaar getrouwd.
Hij woont naast ons, of eigenlijk, wij naast hem.
In ieder geval waren we al een paar dagen

getuige van de voorbereidingen van het feest.

Het huis grondig schoongemaakt enz. enz.
Gisteren werd de versiering opgehangen in de tuin.

Vanmorgen werden we in de kerk verwacht,

maar dan wel om 07.00 uur!!
Eerlijk gezegd zag ik dat niet zo zitten,

maar vanmorgen was ik weer eens vroeg wakker,

dus een kop koffie en een bammetje,

vestje aan en op de scooter.
Nog geen 5 minuten rijden.

Het was een mooie dienst (denk ik)
De zang was mooi maar wat er verteld werd.....

geen idee, het was in Konkani.
Maar ja, ik heb nu eindelijk wel de Candolim kerk

van binnen gezien.
Alle bewoners van dit complex waren er.
Totaal 4 echtparen.
Toen we terug kwamen werd er weer druk gewerkt,

de tafels en stoelen op z'n plaats, kleedjes er over enz.|
Twee zangers met apparatuur stonden op ons balkon,

dus was er weinig plaats meer om te zitten.
Niet nodig want, de nette kleding weer aan

en een deur verder om handjes te schudden.
Eerst kregen we de gebruikelijke snacks.
Een bordje met een sandwich, soort ontbijtkoek,

bakje met vleessalade?? en een vleesballetje, nou ja,

geen idee hoe het heet, maar het was lekker.
Daarna de speeches en aanvallen voor het buffet.

Het zag er schitterend uit en smaakte geweldig.

Oh en wat een verwennerij toch weer.
Caramel pudding als toetje.
Erg lekker, maar die van Pundalik is echt lekkerder.
We weten hoe dat gemaakt wordt, dus thuis maar

eens aan de slag.

Nog een plaatje toe van het bruidspaar.

Welkom 2013

Het nieuwe jaar is voor ons al weer bijna 1 dag oud.
Het is hier nl. 4,5 uur later.

Herman heeft gisteren appelflappen gebakken.
Op speciaal verzoek van mij want ik vind
ze de andere dag altijd zo lekker, koud uit de koelkast.
Siep bakte de oliebollen en na de middag hebben
we de bak resultaten getest.
Heerlijk!
Wij zijn met z'n tweetjes 's avonds uit eten geweest
en rond half elf zijn we naar het strand gegaan.
Alle shacks waren open, het was al behoorlijk druk.
Er kwamen steeds meer mensen naar het strand.
We namen een tafeltje aan de voorkant en zo tegen
twaalf uur zijn we "buiten" gaan zitten.
Onder de sterrenhemel zeg maar.
Al voor twaalf uur begon het vuurwerk tot zo ver je kon kijken.

Het is altijd een prachtig gezicht.
Ook werden hier en daar wens
ballonnen opgelaten.
Meegenomen uit Engeland vertelden ze mij.
Moet hier toch ook wel ergens te koop zijn.
Maar eens struinen hier en daar.
Leuk idee voor op de camping.
Om twaalf uur hebben we elkaar
 uiteraard gekust en geknuffeld,
ik weer met tranen in de ogen.
Ben nou eenmaal een jammer kous om twaalf uur.

Het is zo'n "emo moment".
Snel alle tranen weer weg slikken en genieten
van al het vuurwerk.
Vandaag lekke rustig aan en morgen weer over tot
de orde van de dag.
Het gewone leven, voor zo ver je bij ons
van gewoon kunt spreken.
Het was de laatste dagen behoorlijk druk op straat.
Zo stil het was rond de Kerst, zo druk was het daarna.
Eerst Sunburn, daarna veel Indiërs die vanwege de jaarwisseling
naar Goa komen.
Uit allerlei delen van India.
Dus een eindje scooteren was niet leuk.
Ze rijden niet hard, maar wel erg chaotisch.
Tientallen verkeersagenten waren op de been
om vervolgens zowat van de been gereden te worden.
Ze fluiten en zwaaien met beiden armen en nog loopt
de boel af en toe vast.
Met de scooter heb je meer mogelijkheden om hier en
daar tussendoor te manoeuvreren,
dus zowat een agente uit haar pumps gereden.
Ze verblikte of verbloosde niet.
(Ik ook niet)
De komende tijd maken we wel weer wat tripjes
en komen er ook weer foto's.
Nog 12 weken de tijd....
 Wij wensen iedereen nogmaals een gezond, gelukkig,

Maar vooral liefdevol 2013 toe.