Stukkie Westfries

Bij het zoeken naar oude foto's kwam ik dit gedichtje tegen.

Het stond ooit ingelijst bij mijn ouders.

 M’n vader is een bouwer,

z’n land loit boi de dijk.
Ik zien ‘m veer skrape
as ik ut veld in koik.

M’n vader heb een skuitje,
dat bringt ‘m nei de bouw.
Hoi moet den alles kloete,
dat is een hille sjouw.

In ’t veld deer staat een boetje,
hil op ’t achterstik,
’t skot dat is van planke,
’t dak dat is van blik.

Deer zien je haast gien mense,
deer is gien naaste buur.
M’n vader is alliendig
allien met de natuur.

Laten

Niet willen, niet willen hebben,

niet willen gebruiken,
niet willen veranderen,
niet willen betwisten,
niet iets willen zijn,
je niet verzetten.

Laten is niet opvullen,
geen taak op je nemen,
niet iets voor een ander oplossen,
al dringt die nog zo aan,
de ander zijn anders zijn,
zijn eigendom, zijn problemen,
zijn verdriet en onvermogen gunnen.

Laten is geduld,
je niet iets toe willen eigenen
wat niet van jou is,
wetend dat al je behoeften
vervuld zullen worden
dat je verlangen verlangend mag zijn
zo lang als dat nodig is.

Laten is met lege handen durven staan
de leegte aankijken,
ontspannen,
alleen maar zijn met wat er is
zowel in als buiten jezelf,
vertrouwend op de juistheid
en het bestaansrecht ervan.

Laten is actief en alert aanwezig zijn bij wat zich aandient
zonder in te grijpen, op je handen zitten,
het ongemak verdragen van niet doen
en zo steeds meer te groeien naar een wellustig genieten,
de ruimte voelend tussen uit- en inademing,
eb en vloed,
luisterend naar het veranderde tij.

Laten is voldoening voelen
na gedane arbeid
in de leegte ruimte laten ontstaan
voor nieuwe Inspiratie.

Uit het boek
 “Het Geluk Van Hooggevoeligheid”
van Marianne Beuken

Sint Maartensvlotbrug

Zomaar wat foto's van Sint Maartensvlotbrug.
Ik ben daar geboren en getogen en heb daar
gewoond tot 20 december 1968.
Daarna ging ik naar Den Helder
waar ik nu nog steeds woon.

Happy Diwali

Wat is Diwali?

Ook wel het lichtjes feest genoemd.

Wil je er meer over weten?

Klik dan HIER

Familie

Een paar weken geleden kwam ik bij toeval
een nicht van me tegen,
of eigenlijk een achternicht.

We hebben elkaar sinds onze lagere schooltijd nooit meer gezien.

Hoe leuk was dat!!

Haar vader was een oom van mijn vader. 

Er zit een generatie tussen. 

Tweede huwelijk, nog een nakomertje enz.  

Vandaar dat wij nu dezelfde leeftijd hebben.

Vandaag kwam ze met haar man op visite.
We hadden behoorlijk wat bij te kletsen.
In sommige gevallen vielen er wat puzzel stukjes op zijn plaats.

Er kwamen heel wat foto's uit de tas en
uit mijn digitale bestanden.

Foto's van foto's gemaakt.

Deze wil ik jullie niet onthouden.

De oma van mijn vader en tevens ook
de oma van de nicht die er vandaag was.

Hier is Klaasje Buis. Weduwe van Dirk Kaaij, 

mijn overgrootvader, later getrouwd met Jan Keetman.
Vroeger waren ze ook al erg creatief, net scrap eigenlijk.
 Mooi toch?